Witdraai Bushcamp

Voor de “echte” Afrika beleving leek het ons leuk om een dag op stap te gaan met iemand van de Khomani-San. We slapen 2 nachten in een boes-kamp zoals de boesmannen (bosjesmannen) die vroeger ook maakten. Het vinden van het kamp was al gelijk een avontuur, ons navigatie-systeem gaf in eerste instantie aan dat we op de goede weg (lees zandpad) zaten, waarbij we ons verbaasden dat deze weg überhaupt in een kaart was opgenomen. Bij een hek leek het al dat we langzaam van de door de navigatie bekende weg af gingen, maar zo gaat dat weleens met dit soort zand-paadjes. Na zo’n 10 minuten waarbij het pad duidelijk steeds minder bereden werd en we goed moesten oppassen voor geiten, paarden en ezels op de weg besloten we om toch maar om te keren en de bestemming via een andere route te benaderen. Op de terugweg kwamen we een herder tegen die we in ons beste Afrikaans aanspraken en hij maakte ons duidelijk dat de weg op onze kaart oud was en niet meer gebruikt werd, dit pad was de nieuwe weg en die moesten we gewoon blijven volgen. Uiteindelijk kwamen we via het pad inderdaad precies bij het GPS-coördinaat uit wat we hadden ingesteld, maar daar vonden we alleen een politie-gebouw. De politie-agent gaf aan dat we de verharde weg achter het gebouw op moesten rijden en een kilometer of twee verder moesten zijn. Daar maar eens gebeld met de organisatie, want we hadden zowaar bereik, en die zei “zie je dat bakkie” bleek dat ze net voor ons langs reden in een witte pick-up (wat hier in zowel Afrikaans als Engels een bakkie wordt genoemd).

We konden nu achter het bakkie aanrijden naar het terrein, en wat bleek, de ingang was inderdaad tegenover het politie-bureau waar we eerder al stonden, maar nu gingen we nog een aantal zandpaden over om uiteindelijk aan te komen bij het kamp.

Onze boesman-dag begon na het ontbijt met een wandeling rond het kamp op zoek naar sporen van dieren en wat herkenning van bomen en struiken. Toen het te heet werd om nog in de zon rond te lopen gingen we verder met het craft-gedeelte we gingen onze eigen kettingen maken met leer, struisvogel-ei, pitten, zaden, stekelvarken-stekels en stukken bot. De lunch bestond uit ash-bread, brood gemaakt in de as van het vuur, Anna heeft alle fijne kneepjes afgekeken en gaat dit op scouting nog eens proberen te maken. Na het eten uiteraard een middag-slaapje gevolgd door een wandeling in de buurt van het politie-gebouw waar ten tijde van de 2e wereldoorlog de bosjesmannen werden opgejaagd door de Duitsers.

We eindigden de dag met een game-drive door het Erin-reservaat, waar we ook nog even stopten bij een meerkatten hol, waarna we door gingen naar een grote “pan”, een grote vlakte die door de wind helemaal plat is gemaakt, midden op deze vlakte hadden we een zogenoemde sundowner, hapjes en een drankje terwijl je geniet van de ondergaande zon.

Een gedachte over “Witdraai Bushcamp

  1. Wat een mooie foto s en natuur zie ik op jullie blog , echt gaaf Zuid Afrika heel veel plezier nog verder hoe lang blijven jullie ?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *