Korte teken van leven 😁 wij zijn nu in Springbok. Telefoon en internet ontvangst is vrijwel altijd nihil daar waar wij gaan. Dinsdag zijn we uit Kaapstad vertrokken richting Sederbergen, vandaar uit naar Namaqua coastal park en vandaag reizen we door naar Augrabies. Het wordt steeds warmer, droger en wilder as we go. Gespot; Jakhals, struisvogels, flamingo, stokstaartje, mangoeste, grijsbok, Oryx, springbok, pinguïns, hagedissen, ezels, karoo lam met dikke bips, bavianen, en heel veel gekke vogeltjes.

Oja we zijn gisteren nog vast komen te zitten in diep zand tijdens onze 4×4 caracal route trip door Namaqua westcoast park! Na een paar mislukte pogingen de auto zelf eruit te krijgen (gepaard gaande net zand tussen de tanden van het graven) ontdekten we dat we geen bereik hadden en dus niet konden bellen naar het door de park verschafte noodnummer. Nu is het ook nog laag seizoen dus nauwelijks reizigers. Ik wist niet of ik lachen of huilen moest 🤔

Bepakt met gps en water, besloten we om te gaan lopen in de hoop bereik te vinden. Papa’s advies om een satelliettelefoon mee te nemen leek nu helemaal zo gek nog niet…

Voor het geval er iemand onze auto zou vinden schreef ik op het achterraam dat we hulp waren gaan halen en welke richting op. En Jawel wat een mazzel hadden wij! We waren nog geen 10 min onderweg of er reed een park-ranger achter ons, hoera!. Blijkbaar stranden er wel vaker reizigers in het diepe zand, dus we waren niet de eersten en met wat hulp, tips en deflated banden waren we snel weer op weg naar onze camping aan de westkust. 😅

Wat was dat een avontuur op zich! De landingsplaats maakte het allemaal dubbel en dwars waard want wauw wat was het mooi! Ook zagen we nog een nieuwsgierige jakhals voorbij struinen die even kwam controleren wat er gaande was.

Met de braai aan en de golven beukend tegen de rotsen, keken we naar de ondergaande zon.